Selur man eini hús, eina íbúð ella aðra fasta ogn, sum man eigur, er vinningurin vanliga skattafríur. Tað er hann sambært § 29, nr. 1, í skattalógini. Undantøk frá hesi reglu verða umtalað í § 27 í lógini.
Keypir man eina fastogn fyri at selja hana víðari fyri vinning, er vinningurin skattskyldigur.
At keypa og selja fastogn við vinningi fyri eyga verður rópt spekulatión og er altíð skattskyldigt. Tað er nóg mikið, at møguleikin fyri vinningi hevur týdning fyri avgerðina at keypa – hann nýtist ikki at vera høvuðsorsøkin, men má ikki vera uttan týdning.
Eigur man eina fastogn í minni enn tvey ár og selur hana, er vinningurin skattskyldigur.
Tað er hann, tí at tá verður mett, at man keypti ognina við vinningsgevandi víðarisølu fyri eyga. Kann man prógva tað mótsetta, er vinningurin skattafríur.
Hoyrir fastorgnarsøla til arbeiðið hjá einum, og man hevur vinning av tí, er vinningurin skattskyldigur.