Rundskriv 3/1998 um skattligan frádrátt fyri gjøld til tann partin av eini lívstrygging sum fer til avlamistrygging

Rundskriv nr. 3 frá 22. september 1998

um skattligan frádrátt fyri gjøld til tann partin av eini lívstrygging sum fer til avlamistrygging.

Spurningurin hevur verið reistur, um skattligur frádráttur skal gevast fyri tann partin av eini
Lívstrygging (sum annars skattligur frádráttur ikki er fyri), sum fer til avlamistrygging.

Líkningarráð Føroya tók í 1992 støðu til henda spurning soleiðis:

Skilt verður ímillum, um avlamistryggingin verður útgoldin:
1) leypandi, t.v.s. sum ein rentutrygging, ella
2) sum ein kapitalupphædd.
a) Verður avlamisveitingin – sum partur av eini lívstrygging – útgoldin í einum, sum ein kapitalupphædd, er eingin heimild fyri skattligum frádrátti fyri slíkar útreiðslur,
meðan hinvegin
b) verður avlamisveitingin útgoldin leypandi, t.v.s. sum ein rentutrygging, er heimild fyri skattligum frádrátti fyri slíkar útreiðslur sambært rentutryggingarlógini § 1.

Skattaráð.

Rundskriv 41/1992 um upplýsingaskyldu, gjaldshátt v.m. viðvíkjandi eftirlønarskipan

Kunngerð nr. 41 frá 30. november 1992

um upplýsingarskyldu, gjaldshátt v.m. viðvíkjandi eftirlønarskipanum

Við heimild í § 1 G, 2. stk. í løgtingslóg nr. 51 frá 29. december 1971 um skatt av rentutryggingum v.m. við seinni broytingum hevur Líkningarráð Føroya fyriskipað niðanfyri standandi reglur viðvíkjandi upplýsingarskyldu og gjaldshátti v.m. í samband við umsitingina av teimum tryggingar- og eftirlønarskipanum, sum koma undir reglurnar í somu lóg.

§ 1. Skattligur frádráttur í samband við inngjalding til tryggingar og eftirlønarskipanir sambært reglunum í rentutryggingarlógini er treytaður av, at sáttmálin er góðkendur av líkningarráðnum.
2. stk. Broytingar í galdandi sáttmálum skulu góðkennast av líkningarráðnum.

§ 2. Tað skal standa í sáttmálanum, um skipanin er eftirlønarskipan, har arbeiðsgevari er við ella um skipanin er eftirlønarskipan uttan fyri starvssetanarviðurskifti.
Broytingar hesum viðvíkjandi skulu fráboðast líkningarráðnum.
2. stk. Í tryggingar- ella eftirlønarsáttmálanum skal greitt verða tilskilað:

1. Navn tryggingar- ella peningastovnsins, har eftirlønarskipanin er teknað.
2. Navn eigarans/løntakarans og arbeiðsgevarans við tilskilan um ávikavist bústað, arbeiðsgevaratal og persóntal.
3. Skrásetingartal sáttmálans í tryggingar- ella peningastovninum.
4. Nær sáttmálin tekur við umframt upplýsingar um inngjaldingar og útgjaldingartíðarskeið og fyri kapitaleftirlønarskipanir ásett útgjaldingartíðarfesting.
5. Inngjaldingarupphæddir ella partur ávikavist arbeiðsgevarans og løntakarans í prosentum av samlaðu ársløn løntakarans.

3. stk. Í sáttmálanum skal týðuliga standa hvat slag av eftirlønarskipan, talan er um vísandi til §§ í rentutryggingarlógini:

1. Eftirlønarskipan við stigvísari útgjalding (leypandi útgjalding) sambært § 1,
2. Lutatrygging (ratutrygging) sum eftirlønarskipan sambært § 1 A,
3. kapitaleftirlønartrygging sambært § 1 B,
4. Eftirlønaruppsparing sambært § 1 C og
5. Lutaeftirlønaruppsparing (ratuuppsparing) sambært § 1 D.

4. stk. Er eftirlønarskipanin sett saman av fleiri av teimum í 3. stk. nevndu skipanum, skal hetta tilskilast í sáttmálan soleiðis, at tað sæst, hvussu nógv av hvørjum gjaldi, ið fer til hvørja skipan sambært 3. stk.

§ 3. Sáttmálin skal greidliga fyriseta, at peningurin er ogn tryggingar- ella eftirlønareigarans, stendur í navni hansara og verður tøkur, tá ið ásettar treytir sambært sáttmálanum eru loknar.
Í sáttmálanum skal verða tilskilað, at tann upphæddin, sum stendur á tryggingar- ella eftirlønarkonto, er undandrigin ræði løntakarans/kontoeigarans, kann ikki avhendast, veðsetast, verða fyri fíggjarnámi ella aðrari rættarsókn frá ognarum, verða nýtt sum mótrokning fyri møguligum kravi tryggingar- ella peningastovnsins ella á annan hátt er undir ræði hansara.

§ 4. Arbeiðsgevari skal bóka allar inngjaldingar til tryggingar og eftirlønarskipanir á serstaka konto fyri hvønn løntakara sær.

§ 5. Tryggingar- ella peningastovnurin skal í samband við útgjalding frá teimum tryggingum og eftirlønarskipanum, ið nevndar eru í § 6 í rentutryggingarlógini á serstøkum skjølum lata líkningarvaldinum uppgerð yvir samlaða útgoldna upphædd við upplýsingum um tað í § 7 í somu løgtingslóg roknaða avgjald til landskassan.
2. stk. Tey í 1. stk. nevndu skjøl skulu upplýsa navn, bústað, arbeiðsgevaratal/føðingardag hjá arbeiðsgevaranum/løntakaranum.
3. stk. Tryggingar-ella peningastovnurin hevur skyldu til, uttan at biðið verður um tað, í seinasta lagi 1. februar at lata líkningarráðnum yvirlit yvir allar eftirlønarskipanir við navni, bústaði og føðingardegi eigarans og við nágreining av inngjaldi, útgjaldi og upphædd 31.12. í álmanakkaárinum frammanundan.
Yvirlitið skal sundurgreinast eftir deildum ráðsins í landinum.

§ 6. Tryggingar- ella peningastovnurin hevur eftir áheitan skyldu til at útvega líkningarvaldinum allar neyðugar upplýsingar, ið viðvíkja teimum tryggingar og eftirlønarskipanum, ið teknaðar eru á avvarðandi stovni.
2. stk. Tryggingar- ella peningastovnurin skal boða líkningarráðnum frá, um fyrimælini í sáttmálanum verða ikki hildin, herundir um samlaðu inngjøldini fyri árið eru omanfyri tað í § 1 G í rentutryggingarlógini nevnda hámark.

§ 7. Inngjaldingar, sum ikki lúka galdandi reglur og fyriskipanir um frádrátt, eru at rokna sum skattskyldug inntøka hjá løntakara í inngjaldingarárinum.

§ 8. Henda kunngerð fær gildi 1. januar 1993. Samstundis fer kunngerð frá 3. juli 1985 úr gildi.